MUMLAR

Allah’a adanan ve Allah’a sunulan mumlar çeşitli anlamlar taşır.

1-İnsanlar, Allah ile aralarında bir bağ kurmak, Eski Ahit’e göre Allah’ı yatıştırmak için ona bir şeyler vermek istiyorlardı. Yakmalık sunular kesiyorlardı. Böylece güzel kokulu kurban, Allah’a yükselen bir dua gibi oluyordu:

Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

Yoksullar ise ortaklaşa aldıkları kurbanı kesiyorlar ve hayvanın yağından yaptıkları mumları Allah’a sunuyorlardı. Böylece onlar da kurban sunmuş olmaktadırlar.

2- Allah (Eski Ahit’te İbranice Yahve, Adonai Elohim), İsrail oğulları çöldeyken onlara Işık’la yol gösteriyordu. "Gece gündüz ilerlemeleri için, Rab gündüz bir bulut sütunu içinde yol göstererek, geceleyin bir ateş sütunu içinde ışık vererek onlara öncülük ediyordu. Gündüz bulut sütunu, gece ateş sütunu halkın önünden eksik olmadı:

21Gece gündüz ilerlemeleri için, RAB gündüzün bir bulut sütunu içinde yol göstererek, geceleyin bir ateş sütunu içinde ışık vererek onlara öncülük ediyordu. 22Gündüz bulut sütunu, gece ateş sütunu halkın önünden eksik olmadı.

Buradan yola çıkarak, bizler de aynı sözlerle dua edebiliriz: "Tanrı’nın ışığı hayatlarımızda parlasın ve bizlere gece gündüz öncülük etsin"  Mum yaktığımız an, öncelikle Tanrı’nın hayatımızda parlamasını, yollarımızı aydınlatmasını dileriz:

Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,

3- Dünyanın ışığı, peygamberler tarafından önceden bildirilen, Tanrı’nın Beden Olan Sözü Mesih İsa yaşamımızın ışığıdır. Mum ışığı nasıl karanlıkları bölerek aydınlık getiriyorsa, Mesih İsa’da hayatımızda parlayan ve onu aydınlatan sonsuz bir ışıktır:

Işığımın kaynağı sensin, ya RAB, Tanrım! Karanlığımı aydınlatırsın.

Bizler bu gerçekten, Beytlehem’e inen ışıktan bir parçayız ve vaftiz aracılığı ile bunu yansıtıyoruz.

4- Mum ayrıca yaşamı da simgeliyor. Alevinin çoğalıp azalması, tinsel hayatımızdaki iniş ve çıkışlara benziyor:

İnsanın ruhu RAB'bin ışığıdır, İç varlığın derinliklerine işler.

Bu iniş ve çıkışlarla yaşantımız devam ediyor. Bu devamlılığı çağrıştırırcasına mum yanarak eriyor. Mumun erimesi gibi, yaşamımızda günbegün yitiyor. İnsan kaç yaşında olursa olsun, yaşam bir biçimde, bir yerde bitecektir. Ancak sadece Mesih İsa’nın ışığı, bu dünyadan geçiş yapan doğrular için sonsuza kadar yol gösterip var olacaktır:

Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?